De yoga avonturen van Anu in Nepal
Vrij plotseling nodigde onze leraar mij uit om naar Nepal te komen. ‘Om uit te rusten en even helemaal los te koppelen van Nederland’, zodat ik daarna met nieuwe energie en vol inspiratie weer in Groningen kon beginnen. Verder liet Guru in het midden wat dat dan inhield. Maar zo gaat dat eigenlijk altijd.
Op 5 mei vertrok ik. De eerste weken verliepen rustig, ik verbleef in ons onderkomen in Kathmandu. Op de dag dat ik aankwam droeg ik een wollen jas in de avond, maar de rest van de 2 maanden heb ik die jas niet meer gebruikt. Het weer sloeg namelijk de volgende dag om en het werd warmer en warmer, zeg maar gerust knetter heet. Dan is Kathmandu niet mijn meest favoriete plek, dus al snel werd mijn verblijf een oefening in geduld en acceptatie.
Na 3 weken leek ik die test te hebben doorstaan en vertrok ik samen met twee Spaanse zusters naar ons prachtige kleine huisje hoog op de helling van een steile heuvel, midden in de natuur. Wat een verademing! Omringd door exotisch ogende en klinkende vogels, af en toe grote reeën, insecten met een uitzonderlijke voorkomen en met de belofte dat we ’s nachts misschien het grommen van een luipaard konden horen, genoten we. De moessontijd brak aan en vaak zaten we ’s avonds buiten met open mond de spectaculaire bliksemflitsen en door de steile heuvels aanrollende donder te bewonderen.
Acht dagen later, precies op mijn verjaardag, moest ik een lezing aan zo’n 50 jongeren geven in Panauti, een uniek en historisch stadje 34 km ten noordoosten van Kathmandu. Het thema was yoga en bewustwording van vervuiling en wat we daar plaatselijk aan kunnen doen. Guru had mij een aantal dagen daarvoor al aan de burgemeester voorgesteld, aan wie ik een mini presentatie als voorproefje mocht geven. Guru is in Panauti geboren en heeft een goede band met de burgemeester. Zo’n 3 weken later vroeg Guru of ik een week lang iedere dag naar Panauti kon gaan om yogales te geven aan een aantal mannen met sleutelposities in het stadje. Ondanks dat ik het spannend vond heb ik ja gezegd. Het was een heel bijzonder avontuur en het gaat in oktober misschien een vervolg krijgen.
Tegelijkertijd had Guru mij verzocht om yoga op onze school in Nala, een klein dorpje tussen Kathmandu en Panauti, te onderrichten, om een permanent onderdeel van het onderwijsprogramma te worden. En wel aan de hele school! Een flinke kluif, aangezien er 431 kinderen zijn, variërend in leeftijd van 2 tot 16 jaar, minstens 30 docenten en nog een stuk of 10 mensen in de schoonmaak en de keuken. Dit betekende dat ik lesprogramma’s voor verschillende leeftijdsgroepen moest ontwerpen. Ik stelde voor om de docenten te onderrichten, zodat zij zelf kunnen oefenen en tegelijkertijd hun klassen les kunnen geven. Daarnaast moest ik ook aan al het personeel, inclusief het hoofd van de school en zijn vrouw, les geven. Een overweldigende taak en een mooie uitdaging. Ik heb het met enorm veel plezier gedaan. De bedoeling was om in 7 dagen de basis te leggen. Het is me in 8 dagen gelukt, vraag me niet hoe! Het was vooral heftig omdat we middenin een langdurige hittegolf zaten, waardoor ik regelmatig bijna bezweek. Ook de docenten hadden het zwaar. We zaten buiten of in een heel klein lokaaltje, waar we ons net met 11 mensen in konden persen. Dat betekende 3 shifts voor mij per dag, waarna ik ook nog het overige personeel in de vroege avond lesgaf.
Natuurlijk waren 8 dagen lang niet genoeg, daarom ga ik eind september/begin oktober weer terug om het lesprogramma verder uit te bouwen. Met als gevolg dat ik de komende tijd niet actief in Nederland ga zijn. Ondertussen gaat Aikyam door met het bieden van mooie activiteiten voor jou en zodra ik terug ben stap ik vol overgave weer in.